dinsdag 29 oktober 2013

Van warmte en haute couture


Met het bezoek, Eva en Johnny uit Middelburg en Hans Bernard uit Tsjechië, een dagje cultuur opsnuiven. De drukke werkzaamheden worden even onderbroken. Het is heel mooi weer, zelfs heet, dus tijd voor een uitstapje. Een dagje naar Beaune, een ritje van zo een 50 km, best te doen dus.
Maar even goed zover, dat bij aankomst eerst even het terras opgezocht moest worden.
Let vooral op mijn korte-, of zwembroek met de blauw, rood en witte race-striping. Bij het inpakken in Middelburg was ik het luchtigste gedeelte van de vakantiekleren vergeten. Ik moest dus in allerijl, vanwege de hoge temperaturen, een korte broek aanschaffen. Ik mocht van Josien niet de hele dag in mijn overal lopen. 
Deze "blitse" outfit gevonden bij Leclerq voor € 3,00!
En een volgende zomer hoef ik nergens aan te denken, want hij ligt daar nu in de kast....

zaterdag 26 oktober 2013

Tussen moonwalk en klompendans

Wat een populair instrument is dat toch in Frankrijk, de accordeon! Bij tv-programma's als 'ik vertrek' of dat programma van Ilja Gort hoor je steeds weer de vrolijke klanken van deze hijgkast. Onze vrienden uit Sneek, die de steenkool ophaalden, zouden hier in Luzy hun internationale debuut hebben kunnen maken. Behalve al die soorten accordeons die verkocht werden en de volle terrasjes met liefhebbers, waren er ook op het pleintje nog 2 danstentjes.
Live werd vrolijke dansmuziek gespeeld. De Franse liefhebbers konden er niet stil bij zitten.
Het was druk op de dansvloer.
Van heinde en verre kwam men naar Luzy om de danspasjes te laten zien.
Zelfs 2 buurvrouwen uit Ménessaire deden hun best op de dansvloer..

woensdag 23 oktober 2013

Fête d'accordeon


In Luzy werd het Fête d'accordeon georganiseerd.
Alles wat met dit instrument te maken had, was te zien, te koop of te horen.
De gezellige klanken klonken door de straatjes. Stalletjes waar uitleg werd gegeven, en waar je jezelf op kon geven voor accordeon les.
In de feestzaal van het dorp was een optreden van een schijnbaar belangrijke muziekgroep.
Wij hebben het niet gezien, omdat er verderop in het dorp genoeg te zien en te beleven was.

En natuurlijk moet ook de bijna dagelijkse gang naar het terras voor en goed glas wijn niet vergeten worden!

zondag 20 oktober 2013

Dikke stieren!



Na de klompendans leek een opstootje te ontstaan bij de weg Cussy-Ménessaire. Even kijken dus. Er naderde over de weg iets groots. Je kon nog niet zien wat, het was nog ver weg. Toen het dichterbij kwam ontstond er een opgewonden geroezemoes.
Een paar enorme stieren, bij elkaar gehouden door een houten juk wat over hun schouders lag kwamen als een grote machine, gelijke pas aanlopen. Nog nooit heb ik zulke grote stieren gezien. De nietige mannetjes die met een stokje ervoor liepen bleken de beesten toch onder controle te hebben.
Bij het maken van het filmpje blijf je tot het laatste moment staan, maar dan wel op tijd vluchten!
Ook deze beesten vielen onder de categorie landbouwmachines.
Op het grasveld waar de tractoren stonden werden zij aan een tredmolen gebonden die dmv een lange as weer verbonden was met een machine.
De beesten waren zo sterk, dat zij de as , die met veel moeite in de grond geslagen was, er bijna direct weer uittrokken..

donderdag 10 oktober 2013

Franse klompen

Na de interessante landbouwles die wij kregen, liepen we weer verder naar het volgende feest.
Voor het roggeveld, wat met de hand geseisd zou worden, maar wat niet door ging door het vele water wat er in de ochtend viel, was een houten podium gebouwd.
Gelukkig was het weer mooi aan het worden. Het hout van het podium was droog, en de Franse klompjes walsten er lekker op los.
Dit natuurlijk op de maat van live muziek. 
Door de klimaatopwarming keken we hier naar onder het genot van een eerste pilsje die dag.

dinsdag 8 oktober 2013

rogge zonder brood




Op een stuk land achter het museum in het dorp stonden oude tractoren en landbouw werktuigen opgesteld. Een bonte verzameling van werktuigen waarvan wij in het begin geen idee hadden waar zij voor dienden.
Mannen gekleed in boeren tenues uit vroegere tijden liepen af en aan om de apparaten aan te sluiten met grote leren banden op de antieke tractoren.
Het groene apparaat diende om het koren van het kaf te scheiden zoals dat heet. Echter geen koren maar rogge werd in deze omgeving verwerkt.
Ook werd duidelijk dat dit apparaat een moderne versie was van de houten molen die wij boven op zolder hebben staan. Bijzonder.
Na het bezoek aan het museum was ook dit allemaal heel bijzonder en verhelderend. 

zondag 6 oktober 2013

Het is feest!


De grote man achter het hele gebeuren was natuurlijk de burgemeester monsieur Legros, hier in het midden met bril. Wat een werk was er verzet om dit feest te organiseren. Hulde dan ook aan hen.
Teruggekomen in het dorp, na opgedroogd en weer op temperatuur te zijn gekomen,  was het weer lekker opgeknapt. De tafeltjes en kleedjes voor de verkoop van spulletjes waren inmiddels weg. Twee grote tenten die bier, wijn, fris en lekkernijen verkochten hadden hun plaats ingenomen. Ook een grote marktkraam die verse groenten en cantharellen verkocht stond daar nu.
Het muséé du seigle was open. Vrij entréé voor iedereen. In de hal was een soort oude ambachtenmarkt. Rieten manden, borduurwerk en andere zaken werden er gemaakt en ook verkocht. Ook stond er nog een gemengd koor in klederdracht franse liedjes te zingen. Binnen was behalve het verhaal van de rogge (seigle) ook nog veel ruimte gemaakt voor kunstenaars die hun spullen lieten zien.

zaterdag 5 oktober 2013

zwemkarakter


Na een hele nacht wat onrustig geslapen te hebben, omdat het de eerste keer was dat wij op een brocante met eigen spullen stonden, ging de wekker om 6 uur.
Even leek het of wij wakker werden in een tent. Hard tikte de regen op het leien dak.
Komt daar nu het spreekwoord "het gaat van een leien dakje" vandaan?
Weer of geen weer we zouden en moesten er staan, al was het alleen maar voor ons dorp.
Tafel uit de tuin op de aanhanger, spullen in de auto, en ondanks de zomerse kou in korte broek en bodywarmer richting Mairie.
Een enkeling stond al met een tafeltje. Terwijl ik de boel uitstalde keken de concurrenten hoofdschuddend naar alle moeite die wij deden.
Uiteindelijk stonden wij dan toch, weliswaar in de stromende regen, maar toch!
Binnen twee uur was bijna iedereen vertrokken. Wij hebben het volgehouden tot even voor het middaguur. De winst die we hadden gemaakt ging nog op aan de aankoop van een oude koffer.
Na ingepakt en teruggereden te zijn  heeft het nog minstens een uur geduurd voor ik het weer warm had. Inmiddels werd het droog, en het weer knapte op.
Met droge kleren zijn we weer terug naar het "centrum" gelopen.

vrijdag 4 oktober 2013

Moeder der feesten!

Brocante en vide-grenier. In de zomermaanden zijn er zoveel! Ieder dorp heeft wel een vide grenier of brocante dag.
Wij hadden al eerder gehoord dat Ménessaire het maar één keer per 2 jaar deed. Jammer vonden we dat, maar nadat wij de dag meemaakten in ons dorp ben ik daar wel anders over gaan denken. Een dag die ik in alle andere dorpen nog niet meegemaakt had, zoveel werd er georganiseerd.
Allereerst vanaf de vroege uurtjes kon iedereen die een plekje had gereserveerd, zijn spullen uitstallen om te verkopen.
Verder op de dag waren er veel festiviteiten; een oldtimer auto optocht, een opstelling van oldtimer tractoren. Ook was te zien hoe allerlei oude landbouwwerktuigen werkten, Werkende Charolais-stieren, dansen, een demonstratie rogge maaien met de hand, live muziek, oude ambachten en het muséé du seigle was vrij toegankelijk.
Heel veel hulde en respect dan ook voor deze totaal dag!
De eerst komende stukjes op de blog gaan dan ook over deze fantastische dag.

woensdag 2 oktober 2013

Houdt van hout

Als al het werk klaar is in Ménessaire, en dat gaat nooit gebeuren, dan kan ik geen eikenhout meer zien. Eiken plafondbalken, eiken keuken, eiken tafels, eiken hakblok, eiken deuren en kozijnen.
Één groot voordeel, er is dan ook veel afval eiken voor in de kachel. Maar ja, eiken is een mooie houtsoort met een bijzondere boerderij-uitstraling. De term Frans eiken zal de meeste van de lezers dan ook wel bekend voorkomen. Overal in Frankrijk kom je het tegen, van die mooie plafonds. Maar ook bij het renoveren van onze boerderij kom je deze houtsoort overal tegen.

Toch is eiken zelf niet zo makkelijk te krijgen daar. Je moet ergens in de omgeving een zagerij opzoeken, en gaan onderhandelen over wat je wil hebben. Als je dan een eiken balk moet hebben van een paar meter lang, fluit de eigenaar van de zagerij tussen zijn tanden door, om aan te geven dat het niet zo eenvoudig zal zijn, en het waarschijnlijk ook nogal kostbaar wordt. Hoe dat vroeger ging in Frankrijk, toen bijna alles van eiken gebouwd werd, heb ik geen idee van. Het leek alsof er geen andere houtsoort bestond, behalve brandhout.
Dan nog even een plaatje erbij van een eiken vijzel die we op een vide-grenier kochten voor €2,00. Niet meer bruikbaar, maar wel een bijzonder ding om te hebben en van te genieten.