Onder ons huis in de cave en in de stal naast de schuur ligt steenkool, veel steenkool. Antraciet met wat eierkolen erdoor. Graag willen wij dit eruit hebben, wij hebben er niets aan met open haard, houtkachel en elektrische vloerverwarming.

Ik was al begonnen om het met een kruiwagen uit de cave te rijden en er een parkeerplaats van te maken voor aanhanger en of auto. Toen wij echter in Autun waren kwamen wij in de bouwmarkt deze zakjes antraciet tegen voor een bedrag van ruim €18,00! Wij gaan dus even wachten met het aanleggen van een parkeerplaats. Wij hebben uitgerekend dat wij samen zo een 70 volle kruiwagens aan steenkool hebben liggen. Wij moeten nu dus op zoek naar liefhebbers. Voor een klein prijsje zoveel steenkool, daar moet iemand voor te vinden zijn. Hopelijk wordt vervolgd!

Kippenvel

 

Onder dit mooie gebouw in Autun is er iedere vrijdagmorgen markt. Buiten staan wat kraampjes, maar binnen is het bijzonder. Heel veel verse producten. Groente, kazen en kaasjes, honing en overheerlijk brood. Behalve dat het geweldig is om deze producten uit de streek te zien en te ontdekken loopt, bij de wandeling langs de kraampjes, het water in de mond. De heerlijke lucht van warm brood afgewisseld met de lucht van rijpe kazen en zachte olijven doet je genieten. 

Bijzonder ook was bij de poelier het pluimvee wat daar lag. Om te voorkomen dat je beduveld kan worden laat men van het geplukte dier de kop intact. Voor vegetariër en dieren minnend Nederland geen mooie aanblik. Echter, de Fransen zijn meer een no-nonsense volkje als wij. Bijzonder ook waren de honingen. Op iedere pot staat vermeld wat voor bloemetjes de nectar aan de bijen heeft geschonken. Blijft voor mij de vraag hoe men een bij zover krijgt dat hij alleen maar, bijvoorbeeld, klavernectar neemt..    

Uitjes met citroencake

Kerst en oud en nieuw. Normaal zou het koud moeten zijn. Deze keer echter niet. Even ten westen van Autun wonen een paar Nederlanders die wat bijgebouwen bij hun woning hebben waar zij brocante verkopen. Beneden in de schuur verkopen ze van alles wat. Van oude Franse kranten tot bestek, stoeltjes en spiegels aan toe. Boven op de zolder hebben zij een wat sjiekere afdeling. Lodewijk de 14e of 15e, ik weet al hun nummers niet uit mijn hoofd, deze stijlen dus. Soms een beetje protserig, maar duidelijk waardevol. Bij een bezoek aan de Morvan zeker de moeite waard om even te kijken;

Maison Bariolée, St. Didier sur Arroux.

Om hun inkomen iets te vergroten hebben zij ook een 'Salon de thé'. Iets waarvoor je van de overheid geen vergunning hoeft te hebben. Wij hebben tijdens onze speurtocht daar even een bak koffie/ thee met heerlijke citroencake buiten op het terras gedronken. Het was zulk heerlijk weer!

Stof, veel stof..

De kamer was, net als de keuken vroeger, in twee delen. Een kleine kamer naast de woonkamer werd waarschijnlijk als slaapkamer gebruikt. Boven was immers geen slaapkamer. Deze muur hebben we, dankzij de hulp van Judith en Leo, weggebroken. Het plafond kreeg een grotere overspanning, waardoor doorbuigen en trillen erger werd. 
Het plan was dan ook om, op de plaats waar eens de muur was, een eiken balk aan te brengen die de stalen balken van het plafond weer stevigheid zou geven. Volgorde werk was: Een strook stucwerk uit het plafond hakken zodat de stalen balken bloot kwamen te liggen. Aan de straatkant moest een gat gehakt worden in het natuursteen. Een gat waar de kop van de balk in kwam. Aan de andere kant kwam een eiken staander onder de balk te staan. Hier was al rekening mee gehouden met het leggen van de vloerverwarming en de tegels daarover heen.
Nadat de zware eiken balk tegen het plafond zat, en de staander eronder stond, hebben we hardhout wiggen tussen de eiken ligger en de stalen balken geslagen. Hierdoor werden alle stalen balken opgevangen. Als toetje moest het gat in de muur weer dicht, de vloer weer aangetegeld en de ruimte tussen staander en korte muur weer aangeheeld worden.

Nu het gebeurd is, is de stevigheid goed merkbaar. De vloer in onze slaapkamer boven voelt veel steviger aan.
                                          

Warmer en warmer...

Dikke natuursteen muren van wel zo een 50 cm. Alle buitenmuren van het huis zijn op die manier gebouwd. Zomers heerlijk koel, maar 's winters lekker koud! Voordat zo een muur is opgewarmd, ben je dagen verder. Het temperatuurverschil van de muur met de temperatuur die je dan binnen probeert te krijgen (en daarbij het vocht in het huis omdat er een poos niet meer in geleefd is) zorgt ervoor dat de eerste dagen het water langs de muren loopt.

Oplossing is isoleren. Daar de wanden koud en vochtig zijn, nieten we achter op de houten staanders stevig plastic.  De staanders staan op de plaatmaat van het gips. Daartussen rockwool isolatie van 6 cm  Opnieuw, daar dit in Frankrijk niet te krijgen is, uit Nederland meegenomen. Over het geheel dan een plastic damprem. Hierover wordt het gips geschroefd. De wand is dan klaar om verder af te werken. Voordeel van deze voorzetwanden is ook dat alle dozen van de stopcontacten meteen inbouwstopcontacten zijn geworden.

Een klus klaar!

Het plafond in de keuken is klaar om geschilderd, of gerold te worden. Best veel werk allemaal zo. Eerst de oude lagen eraf bikken. Stofhappen, veel lawaai, met kruiwagens puin af en aan rijden en dan alles weer opruimen. Vervolgens het hele plafond in de voorstrijk zetten en 24 uur laten drogen. Dan alle rondingen van het plafond opnieuw stucen met roodband (in Frankrijk niet te koop, dus meenemen). Als het stucwerk dan droog is, en dit duurt dagen, een soort granol afwerklaag erop. Mooie klus, die Josien deed. Het geheel ziet er nu echt prima uit. Nu alleen de verfroller nog...

Kerstfeest...

Wie het doet weten wij niet, maar overal, ook aan ons hek, stond een kerstboom versierd met allerlei in glimmend papier verpakte kado's. De lange, bijzonder natte heenreis kon niet voorkomen dat wij zo toch een kerstgevoel hadden. Josien toverde de werkplekken om tot een ware kerststal. Een kroonluchter met namaak dennentakken en ballen van de Action buurtsuper. Over de schouw hing een lichtkoord met 200 ledlampjes van de Aldi. Om de kribbe zouden de hond en de kat hebben moeten staan, maar dat liep anders. De hond vond het nodig om de hele boel onder te poepen, en de kat durfde, om wat voor reden dan ook, niet in de kamer te zijn. De hond verbleef in de keuken onder het steiger op de stucloper en de kat had zich een plek op het logeerbed toegeëigend. Soms schoot hij voor ons langs met een muis in zijn bek naar boven.
Vrolijke, maar een beetje vreemde kerst..

Kerstavond

Geen nachtmis in Ménessaire dus vanwege de bouwkundige staat van de kerk. Gonny nodigde ons uit voor een kerstmaal in haar pastorie. Als kerst dan nog niet tot je doorgedrongen was... Een prachtig versierde kamer, bijzonder sfeervolle verlichting, een brandende open haard met zelfgemaakte gluhwein. Kerst viel als een deken over ons heen. Wat een creatieve en overheerlijke gerechten. In dubbele betekenis hebben wij wild gegeten. Het was ontzettend gezellig, lekker en bovenal kerstavond! Bedankt nog Gonny!

Het hout op

Wat al vanaf het begin dat we het huis hebben zo vertrouwd en bekend was, is niet meer. Is nu anders. De zomerlinde gaf veel overlast. De bolletjes die er in de zomer uitvielen. En terechtkwamen in je glas wijn of op je boterham. De bladeren in het najaar die er voor zorgden dat de goten verstopten. Nu met kerst, toen het weer goed was, moest het maar gebeuren. Ook vanwege het feit dat het brandhout op begint te raken. Een enorme hoeveelheid kleine takjes die straks nog een keer verbrand moeten worden, maar vooral ook veel hapklare brokken voor op de open haard of voor in de kachel leverde het op. En eerlijk gezegd is deze geknotte linde toch ook heel mooi?

Feestdagen!

Kerst en oudjaars avond vierden wij in Ménessaire. Een waar spektakel! Ik had bedacht dat, ondanks het feit dat ik niet gelovig was, de nachtmis bij te wonen in de dorpskerk. Een met glimmende kadóos versierde kerstboom stond voor de kerk en nodigde ons uit leek het. Helaas, achter de kerstboom stonden "heras-"hekwerken. De kerk was niet toegankelijk voor bezoekers. Volgens onze buren had de verzekering de gemeente gemaand om de kerk, wegens naar beneden komend stucwerk, te sluiten. De verzekering wilde niet meer garant staan.

Dan maar wachten op de oudjaars avond. Na een lange zit tot 10 minuten voor middernacht besloten we met de hond en de kat een rondje te gaan doen. Halverwege hebben wij onze mobieltjes nog even gecheckt om te zien of het wel echt 31 december was. Alles was donker, iedereen sliep. Ver weg hoorden wij een paar knallen van vuurwerk. Dat zullen wel Nederlanders geweest zijn...