vullis

Ménessaire, een dorp in het midden van de Morvan. De meeste bewoners wonen daar hun hele leven. Sommige woningen worden door hun franse bewoners alleen tijdens vakanties bewoond. Soms worden woningen gekocht door buitenlanders, die de boel willen opknappen. Wij dus. Dat opknappen gaat gepaard met afval (behalve het huisvuil) ....heel veel bouwafval.

De eerste week daar probeer je erachter te komen hoe je van dat afval af komt. In het dorp staan een paar containers. Een voor plastic, een voor papier, een voor glas en een voor het vuilniszakje.
Deze containers hebben zo'n geringe afmeting, dat wij ze makkelijk in 3 dagen kunnen vullen. Bij navraag bleek dat er een kilometer of 3 verderop een vuilstort, déchetterie, is. De sleutel hiervan kun je ophalen in het dorpscafé of bij de burgemeester. 
Gelukkig hebben we een grote aanhanger! Iedere keer als ik na twee maanden weer op de vuilstort kom, ontdek ik daar bouwafval van ons. Inmiddels hebben wij bijna bezit genomen van de vuilstort. 
Toen kwamen wij erachter, dat dinsdags heeeeel vroeg, een vuilniswagen zakjes vuil langs de weg oppikt. Wij waren om een uur of 4 's nachts al een paar keer wakker geworden. Het leek of een ufo bij ons achter landde. Een enorm lawaai! Wij hebben de wagen nog nooit gezien, alleen maar gehoord. Één keer hebben wij ook een zakje neergezet, maar dat is blijven staan. De mannen van de wagen zijn de nieuwe bewoners van het dorp nog niet gewend.