Het hele gebouw wordt men doorgeleid. Eerst de ziekenzaal, diverse kapelletjes voor de nonnen die daar werkten. De zaal waar de mensen lagen voor wie de hoop was opgegeven, dus stierven. De apotheek met al die mooie potten en flessen, waarop Latijnse namen staan.
Veel natuurgeneeskundige middelen ook, gekweekt in of geplukt voor het hospice.Dan door naar de keuken.
Een enorme schouw waar de diverse nonnen vroeger de maaltijden voor de zieken maakten.
Bij binnenkomst leek het er even op dat iedereen de sterke behoefte had om te bellen.
Niets was minder waar. Goed geregeld was dat men een telefoon meekreeg voor de rondleiding in eigen taal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten