Het was letterlijk puinruimen in mei. De een na de andere muur moest er aan geloven.
De franse manier van bouwen was voor ons nieuw, maar dwong toch verbazing en respect af.

Dunne houten h-profieltjes die op en afstand van 1.5m van vloer tot plafond reiken. Daartussen is een steen van een centimeter of 3 gemetseld. Bijzonder om te slopen ook. Een muur die aan de onderkant door ons weggeslagen werd zakte in zijn geheel tussen de profielen naar beneden.

Uiteindelijk zijn alle muren die wij  eruit wilden hebben via het raam de aanhanger in verdwenen. Gelukkig is de vuilstort dichtbij en konden wij, na een bezoek aan het dorpscafe waar de sleutel opgehaald moest worden het afval makkelijk kwijt.

Het zal goed gaan voelen als we eindelijk gaan bouwen, dat is toch weer iets heel anders als al dat gesloop.