Een pijnlijk plas

Donderdagavond stond de schouw. Colard en John gingen een table d'hôtes doen bij Gonny, en kwamen daarna terug om bij ons te slapen. 


Vlak voordat ze weggingen bedacht ik mij nog dat het goed zou zijn om wat stempelwerk onder de schouw, in de cave te zetten. Er lagen nog wat betonnen palen. Daarmee kon ik de stutten, na ze op lengte afgeslepen te hebben, onder de schouw zetten.


John was, ondanks dat hij al klaar was en zíjn spullen al schoon had, bereid om dit nog even aan te metselen. Volop respect voor hem als metselaar. Hij is echt een steentjes-goochelaar. Na hun vertrek naar Gonny hebben wij heerlijk genoten van de aanblik van de nieuwe schouw. Bij 12 uur zijn wij naar bed gegaan. Colard en John waren er toen nog niet. De slaap overwon het van de ongerustheid. Echter, midden in de nacht werden we wakker door een harde klap of dreun. Ik had vrees dat de schouw weer in brokken op de vloer lag. Uit angst ben ik maar niet gaan kijken.
De volgende morgen werd duidelijk wat er gebeurd was.
De heren hadden langdurig genoten van de wijnen van Gonny en waren daarna de 6km terug naar ons gereden. Als je dan zo lang geniet van dat vocht, moet je er soms 's nachts uit voor een plas. Omdat Colard de lichtschakelaar niet kon vinden stapte hij voor de wc mis, en tuimelde de trap af.
Gelukkig niets ernstigs, maar de thuisreis werd toch met enig gekreun aanvaard.