donderdag 25 april 2013

Mijmeren..

Ik ben er best wel een beetje trots op, mijn motorverleden.
Niks geen Honda's of Kawasukies. Vanaf het begin reed ik Engels. De eerste was een Matchless 500cc 1 cilinder. Daarna diverse Triumph's, 2x Norton en BSA.
Altijd sleutelen, onderdelen halen uit Luton boven Londen, maar veel vrienden en bekenden opgedaan die dezelfde interesse hadden.
Ik heb toen ook de Triumph-owners-club opgericht met een paar vrienden in Zaandam.
Nu vele jaren later, en motorloos sinds 2 jaar door een ongeluk met mijn Harley, heb ik via internet mijn motorgeschiedenis laten opsturen. Mooie ijzeren platen van Engelse motoren die straks een  plaats krijgen in onze cave in Ménessaire.
Oude trots herleeft...

dinsdag 23 april 2013

De ballen....

Pétanque/jeux des boules, een spel dat ouder is dan menigeen denkt.
Waarschijnlijk werd het spel al voor de middeleeuwen gespeeld in Turkije en Griekenland.
Later waaide het over naar het Romeinse rijk, en omdat die Romeinen ook in Frankrijk zaten pikten zij het ook over.
Daarna was het een poosje stil rond het spel, om na de middeleeuwen weer op te duiken.
Machthebbers vonden het maar niets, omdat het te passief was. Zij wilden de gevechten met zwaard meer als spel stimuleren. De kerk ging toen zelfs zover dat zij het verboden. Alleen monniken mochten het spelen in de tuinen van hun klooster. In de 18e eeuw werd het spel in Frankrijk weer populair. De mooie glimmende ballen in zo'n kunststof draagrekje waren er toen nog niet. Eerst werd er nog gespeeld met leren ballen gevuld met zand, later in de 19e eeuw kwamen de gedraaide houten ballen, die afgewerkt waren met ronde kop nagels om te voorkomen dat het hout beschadigde, zogenaamde 'boules cloutées'. Op de bal zit ook een balnummer, geslagen in glimmend messing of brons.
Wij zijn inmiddels de eigenaar geworden van zo een historisch setje...

vrijdag 19 april 2013

Kaartje!

Beste, lieve volgers.
Het is alweer ruim een jaar geleden dat wij het huis in Frankrijk kochten.
Veel werk is gedaan, veel moet nog gebeuren.
Lang waren wij ervan overtuigd dat wij geen adres hadden, maar wij weten nu beter.
De brievenbus hangt er, maar wordt niet veel gebruikt.
Omdat ik weet dat wij best redelijk bezocht worden op de blog, maar geen idee heb door wie, Wil ik aan iedereen die dit leest, ja ook jij, vragen om ons een kaartje te sturen. Als je jouw adres erop zet, stuur ik wat retour. Wacht niet te lang, dan hebben wij het nog op tijd. Het adres is:

Ton en Josien
Rue des Breutilles
Ménessaire 21430
La France


Ik ben ontzettend benieuwd, eind mei zet ik het resultaat even op de blog.
Vast bedankt!

woensdag 17 april 2013

Het ei komt uit, geen kuiken, maar een keuken dit keer.


Stap voor stap wordt de boel bewoonbaar.
Na een echte slaapkamer en twee nieuwe wc's en de kamer die steeds mooier wordt, krijgt nu ook de keuken gestalte. Natuurlijk is het weer heel veel werk. Aanvoer van warm en koud water was er niet, net als de water afvoer en stroom. Inmiddels liggen alle nutsvoorzieningen op zijn plek, de wand achter de keuken is geïsoleerd en in grote lijnen staat de keuken al op zijn plek.
Van links naar rechts: De kast waar de vaatwasser in komt, een ladekast, wasbak, dubbele kast, Boretti-fornuis en daarnaast nog een open kast. Daarna moet het om de hoek nog ingericht worden. Zeker is dat daar een gasfles voor het fornuis moet komen te staan, en een grote koelkast.
Het geheel wordt dan afgedekt met een natuurstenen blad wat wij uit friesland bij natuursteenhandel Kramer gaan halen. 

zondag 14 april 2013

Hondentreurnis


Druk bezig met onze badkamer in Ménessaire, moeten er tal van accessoires aangeschaft worden.
Tijdens een ritje naar Castricum, waar wij een etentje hadden met mijn zussen en hun liefdes moesten wij vlakbij Schiphol een handdoekenradiator en een nikkelen mengkraan ophalen.
Mooi spul vonden wij, maar Dani de hond dacht daar anders over. Tijdens de rit naar Castricum hoorden wij al een vreemd geluid achter uit de bus komen. Dat beest vrat de verpakkingen aan van dat dure spul!
Snel de kleine verpakking weggehaald waar hij aan was begonnen, en onder de voorstoel gelegd.
Na een paar gezellige uurtjes van wijn, bier een eten genoten te hebben in strandpaviljoen de Deining, Kwamen we terug op de parkeerplaats waar de auto stond.
De hond was, waarschijnlijk uit verveling vast aan de verpakking van de radiator begonnen. 
Gelukkig was de inhoud van de dozen stevig genoeg om eventuele schade door hondentanden te weerstaan.

zaterdag 13 april 2013

Lekker luchtig!



De bedoeling is dat er tzt een Bourgondische schouw komt op de plek waar nu de open haard is. Dit is nogal een klus, die ook nog bijkomende werkzaamheden vraagt. Als het vuur in de schouw brandt, dan zuigt de haard zuurstof aan voor de verbranding van het hout. Als de kamer goed tochtvrij zou zijn, kan het gebeuren dat er zelfs een onderdruk in de kamer ontstaat, waardoor het vuur slecht brandt. Te weinig zuurstof dus. Normaal zitten er in een woning genoeg plekken van waar zuurstof aangezogen kan worden; onder deuren door, door kierende ramen, etc. Het aanzuigen van die lucht geeft echter een enorm tocht gevoel. De aangezogen zuurstof strijkt onder de bank door, langs je voeten. Om dit te voorkomen komen er aan weerszijde van de nieuwe schouw ventilatie roosters. We hakken door de vloer twee gaten naar de cave (wijnkelder) eronder. Daar steken we spouwventilatiepijp door, en daar komt de voorzetwand voor.











Het gat wordt afgewerkt met het eiken houten rooster dat ik maakte (naar Gaudi's ventilatie ideeën). De kachel kan zijn lucht nu daarvandaan aanzuigen. 
Behalve voor de open haard kunnen de ventilatie roosters ook gebruikt worden om in de winter warme lucht vanuit de cave (waar het nooit onder nul komt) de kamer in te laten. En 's zomers kan er zo koele lucht in de kamer komen.

zondag 7 april 2013

Internationaal bouwen

De vloeren, beneden- en bovenvloer, zijn gelegd op zogenaamde troggewelven.
Wij wisten in het begin niet van het bestaan, laat staan dat wij wisten hoe het heette. Troggewelven dus; stalen balken met daartussen hol metselwerk. De breedte van het metselwerk is dan te groot om tussen de balken door te passen. Bij belasting krijg je dus een horizontale druk naar de balken. Een lekker technisch verhaal, waarvan wij dachten dat het een redelijk unieke constructie was, zeker in een woonvertrek.
Echter...... wie schetst onze verbazing dat wij, bij een bezoek aan het wonderschone Gaudi-Barcelona, op veel plaatsen deze troggewelven ook tegenkwamen. Mooie stoere plafonds. Hoe zou het komen dat het een zo grensoverschrijdende constructie is? Komt het door de stevigheid van de constructie, of het voorhanden zijn van de stalen balken in combinatie met de stenen? 
Geen idee, maar wel leuk om het op deze manier tegen te komen....

vrijdag 5 april 2013

Bemoeienis

Postbode op het Franse platteland. Al eerder schreef ik er iets over. Adressen zijn vaak onduidelijk of niet aanwezig. De straten net buiten de dorpen, zelfs in de dorpen, hebben vaak geen naam. Alles hangt of staat bij de postbode die de mensen kent.
De postbode leer je kennen in het café, of als hij toevallig stopt bij je in de buurt. Maak dan even kennis met hem en zeg waar je woont. 
Pas nadat wij er al een poos bezig waren, kwamen wij erachter dat wij wel een straatnaam hadden, maar geen huisnummer. Ook dit is in de dorpen niet gebruikelijk. Vanuit Nederland kregen wij dan ook een wenskaart voor mijn verjaardag. Ja hoor, hij kwam goed aan. Maar de postbode vond het nog wel nodig om die boodschap op de enveloppe te schrijven. Onze namen stonden al eerder op de brievenbus, maar wij verdenken de postbode ervan dat hij ze eraf gehaald heeft, omdat het geen keurig bordje was (maar een pleister). In mei zullen wij het opnieuw doen.

woensdag 3 april 2013

Smullen

In ons dorp is deze zomer de enige horeca gelegenheid gesloten. Het oudste café van de Morvan, met waarschijnlijk ook de oudste uitbater van de Morvan. Geen café, geen winkel geen restaurant. Het is dus zoeken in de omgeving. In Moux-en-Morvan is een kleine kruidenier een bakker, een café en een slager.
We hadden ook gezien dat er 2 borden buiten stonden waarop stond dat je wat te eten kon krijgen. 
Spannend! Na een dag van lekker prutsen, dus even proberen.
We stapten een soort bar binnen waarnaast een eetzaaltje was. De dame achter de bar liet direct weten dat het niet de bedoeling was om zomaar binnen te stappen om iets te eten. Zeker buiten het zomerseizoen was reserveren wel aan te raden.
Maar ze wilde wel een uitzondering maken. Het viel niet tegen. Een goed glas wijn, een lekker biertje en maar één menu op de kaart. Maar dat had te maken met de slechte klandizie op dat moment.
Al met al een heerlijke maaltijd, een lekker drankje onder tl-verlichting. Een beetje Tsjechisch was het wel. Maar toch voor herhaling vatbaar.