zondag 29 september 2013

Samur en Auxois



Een dagje weg. De drukte van het werk even achter ons laten, en genieten van de zaken die om ons heen te zien zijn.
De overdracht van ons huis vond plaats in februari vorig jaar in Samur en Auxois. Zo een 50 kilometer vanaf Ménessaire.  Er lagen toen grote brokken groen en blauw ijs tegen de kademuren van de rivier. Zo mooi! Maar de natuur is in de winter anders dan in de zomer. 
Toch, ondanks de winterkou en de kale bomen, vonden wij Samur en A een bijzondere stad, en wilden in de zomer nog eens gaan kijken.
Middeleeuwse huizen, een prachtige rivier die het stadje doorsnijdt, en dan de blikvanger, die toren waar de bewoners zich in veiligheid stelden als  de stad werd aangevallen.
Bijzonder om te zien zijn ook de enorme scheuren in de torens en de stutten die er voor zorgen dat de boel overeind blijft staan.
Ik ben dan ook ontzettend nieuwsgierig hoe op termijn dit allemaal gerenoveerd gaat worden.
Mocht er iemand in de buurt komen, rij er niet langs maar neem even de afslag.
Even "googlen" is natuurlijk ook handig.


Ons zomer bezoek was zeer de moeite waard, zoveel groen, zoveel bloemen. Zoveel leuke terrasjes ook in het middeleeuwse centrum.


donderdag 26 september 2013

Niet wijnig

Wij hadden het verhaal al eerder gehoord.
Er zijn caves die wijn verkopen van de betere wijnboeren. De wijnboeren in Frankrijk zijn, net als wij in Nederland, met melk en boter aan een quotum gebonden.
Als er een goed wijnjaar is geweest zitten deze boeren soms ver over dat quotum heen.
Nederlandse melkboeren gooien dan uit protest soms hun melk in de sloot, of sproeien het over hun land.
De Fransen niet. Zij contacten een cave die hun wijn, na het wat vermengd te hebben met een andere wijn zodat het niet meer te traceren is, gaat verkopen.
Een groot 10.000 liter rvs vat staat dan in deze cave.
Je koopt bij de kassa een 5, 10, of 25 liter jerrycan en laat hem afvullen tegen een bijzonder lage prijs. Je hebt dan echt een topwijn in huis voor een prijs die ik bij de Aldi of Lidl  nog niet gezien heb.
Bij het bezoek valt op dat veel Nederlanders diverse jerrycans laten afvullen.
Misschien bottelen zij het, of genieten met te grote mate van deze lekkernij?

maandag 23 september 2013

Vogelzang



Natuur! Behalve de rijke flora hebben we ook nog de fauna. Al eerder had ik het over de vreemde insecten die ons soms belagen, maar waar wij ook verwonderd naar kunnen kijken.
Achterin het huis zijn 2 vertrekken waarvan wij vermoeden dat hier eens een paar varkens hebben gehuisd. Deze ruimtes schijnen ideaal te zijn om een nestje te bouwen voor de zwaluwen.
Aan het einde van de dag, als de insecten gaan zoemen en vliegen, zitten de boerenzwaluwen in grote getale op de kabel van de stroomvoorziening van ons huis. Hun scherpe blik speurt dan de omgeving af op zoek naar iets lekkers voor hunzelf of hun jongen in de nestjes die zij achter in ons huis gebouwd hebben. Soms ook vliegen zij de andere deuren in, de schuur, de stal of zelfs de keuken.
Bijzonder is die ene zwaluw die iedere dag tegenover ons op de goot gaat zitten en een druk gesprek schijnt te voeren met??
Soms denk ik dan dat mijn vader of moeder probeert vanuit de goot te vertellen hoe mooi ze het daar allemaal vinden. Pa of moe Vogelezang.
Het ontroert mij dan... 

vrijdag 20 september 2013

Gewichtig tafelen

Te koop: 4 eiken balken van 15x15 cm en 4 eiken balken van 11x11 cm.
Dat was een advertentie die onze aandacht trok. Alles voor een heel redelijke prijs.
We hadden nog eiken balken nodig voor het plafond in de ruimte waar de wc is. Daar waren de balken van 15x15 prima geschikt voor.
Dan bleven wel de 11x11 balken over. Toen kregen wij het plan om voor de keuken een waar hakblok te maken.
Een hakblok waarop spullen voor het eten gesneden en gehakt kunnen worden. Het blok is 20 cm dik en totaal 91cm hoog. Gewoon een werktafel dus. Twee banden van staal erom heen om de boel nog wat op te leuken  en tot slot grote gesmede nagels om de banden op hun plek te houden.
Één probleempje nu, hij is bijna niet te tillen! Maar met wat hulp denken we dat hij wel op zijn plek gaat komen.

woensdag 18 september 2013

Klussie in Cussy

Bij de kringloop in Middelburg kwamen wij deze industrielampen tegen.
Het grijs van deze dingen was niet helemaal wat wij zochten.
Maar boven de tafel zou het toch wel een mooi gezicht zijn.
Onze lieve vriendin Gonny uit Cussy wist er wel raad mee.
Zij kon lekker haar kennis en kunde erop uitleven.
Fantastisch ziet het eruit, alsof duikers een VOC-schip gevonden hebben, en de lampen eruit hebben gehaald.
Het grijze kunststof is veranderd in een robuust verroest huis.
Voor iedereen die dat met dit soort technieken kennis wil maken, raden wij zeker aan om een keer een cursus bij Gonny te gaan volgen.
Even googelen op: de Franse pastorie, of klik op de link rechts op onze blog. En zie de mogelijkheden die er zijn bij haar.

dinsdag 17 september 2013

Dobry den



Een soort memories was het. Helemaal vanuit Tsjechië kwam Hans met hond Bara.
Hans was onze buurjongen in het dorp waar ik, voordat wij het huis in Frankrijk kochten, een huis had. Marsov u Upice om precies te zijn.
Van jongs af aan hebben wij daar Hans en zijn hele familie meegemaakt.
Gewoon hele lieve buren waren het. stonden altijd voor je klaar. Samen heerlijke bbq's, paddenstoelen en bosbessen zoeken.
Daarom was het zoo fijn om Hans in Frankrijk op bezoek te hebben.
De herinneringen aan Tsjechië werden weer helemaal vers toen de draadjes van de bosmaaier op waren. De vindingrijkheid die de Tsjechen hebben opgedaan in de armoe periode tot aan de val van de muur, was er weer even.
Hans vroeg of er niet ergens een oude, niet gebruikte fiets stond. De binnenkabel van de remkabel werd in Tsjechië ook altijd gebruikt voor de trimmer. En loei sterk ook.
Het was een leuke tijd zo, hopelijk tot een volgende keer..

maandag 16 september 2013

Vloeibaar water


Februari 2013. Een bijtende kou met daarbij een snijdende oostenwind gierde door de schuur. Het was bijna -15 graden. Bij het douchen werden de spetters water die op de tegelvloer vielen direct omgezet in ijs.
De eerste dagen zaten we meer met een brander onder de vloer de leidingen te ontdooien, als te genieten van de warmte die de elektrische vloerverwarming gaf. De fundamenten voor de nieuwe badkamer waren toen al klaar. Dit mocht niet meer gebeuren! Deze zomer moest een goed geïsoleerde wand tussen de schuur en het douchegedeelte er voor zorgen dat het water bij alle temperaturen vloeibaar blijft. 
Een behoorlijke klus, van vloer tot nok is ruim 10 meter hoog. 


De afscheiding is nu klaar, wel moet er nog verder isolatie tussen, maar dat gaat de volgende keer dat wij er zijn gebeuren.
Zeker weten doen wij het niet, maar de hoop op een vloeibare douche lijkt nu groot.

zaterdag 14 september 2013

Van water naar vlees


Beneden in de cave hing, toen wij het huis kochten, al een boiler. Deze deed keurig wat hij moest doen, warm water geven dus. Echter hij draaide op krachtstroom.
Wij wilden de krachtstroom weg hebben, wan deze was niet meer nodig. Maar dan moest ook de boiler omgezet worden naar 220 volt. Dit gebeurde ook, maar het duurde ontzettend lang voor hij op temperatuur was. Daarbij kwam ook nog dat hij lekte en daardoor behoorlijk roestig werd. Wij besloten dus een nieuwe te kopen. Het oude vat er uit, de nieuwe boiler er in.
Prima allemaal, snel warm water en  lekker douchen.
Ik dacht dat het binnenvat van de oude boiler van koper moest zijn, daar zou ik dan misschien nog wat geld voor terug kunnen krijgen. Helaas dus, bij het slopen van de buitenmantel zag ik al snel dat het een stalen vat was.
De avond na de slooppartij hadden wij in Luzy een bbq. Dat was toevallig, de bbq was gemaakt van een in de lengte doorgeslepen binnenvat van een boiler!
Een goed idee dus, nu nog wat rekjes, 2 wielen en bbq-en maar. 
Een helft is natuurlijk voldoende, De andere helft gaat naar Cussy, naar Gonny.

donderdag 12 september 2013

Wat een bak

De nooddouche is gesloopt, we kunnen na wat opstart problemen, de nieuwe douche gebruiken. Een thermostaatkraan die verstopt zat, de aansluiting van de doucheslang die lekte... Een haarscheurtje in het kunststof ding was de oorzaak. Inmiddels hebben we van de fabrikant een deugdelijk onderdeel gekregen van rvs. In de tussentijd konden we wel de stortdouche gebruiken (geen foto's in verband met eventuele jeugdige bloglezertjes).
Nu nog het het laatste project, het eiken blad, met daarop de natuurstenen bak (voor de foto even los opgesteld). 


Het onderstel staat inmiddels in Middelburg klaar om de volgende keer onder het eiken blad te monteren. De badkamer is dan helemaal klaar en de handen weer vrij voor de volgende klus.......

dinsdag 10 september 2013

Brocante


Brocante of een vide-grenier. Het is niet zo maar wat.
Meestal als je met je eigen spullen op een markt wilt gaan staan, moet je jezelf daarvoor opgeven.
Je krijgt dan van de desbetreffende functionaris de vraag over hoeveel meter je wilt beschikken.
Het aantal meters bepaalt dan het bedrag dat je moet betalen. Dit varieert van 1 tot 2 euro de meter. Denk niet, als je dan vroeg in de morgen alles uitgestald heb en wat ruimte tekort komt, ik pak er een metertje bij. Dat gaat je opbreken!
Zoals te zien hier op de foto, verschijnen er in de loop van de morgen 2 functionarissen die met een meetlint toezicht houden op het gebruikte stuk straat.
Als alles in orde is wordt je gevraagd de euro's af te tikken, maar als je teveel ruimte inneemt ontstaat er een discussie, gevolgd door een reprimande en de hogere rekening.
Dit allemaal achter de schermen van een leuk dagje brocantes bezoeken.

Een stukje brocante geschiedenis:
le doux Morvan over brocantes

zondag 8 september 2013

Natuurlijk eten


Wij hebben de boerderij nu anderhalf jaar. Toch komen we nog steeds dingen tegen, waarvan wij niet wisten dat we ze hadden.
Deze zomer zag ik ineens achter op het land dat er een enorme kersenboom stond. Plukken dus! Heerlijke zoete kersen, maar doordat er al jaren niets aan de boom was gedaan, was hij zo hoog dat we een ladder nodig hadden om te plukken.
Verder hebben wij aan fruit en noten: een walnotenboom,  hazelaar, appels, peren, pruimen, druiven, vossenbessen, zwarte bessen, aalbessen, blauwe bessen, aardbeien, en mirabellen.
Toen buurman Yvelin de parkeerplaats maakte en de boel daar omploegde, bedacht buurman Mourot daar een groeibed voor sla te maken, omdat de aarde er zo mooi uitzag.
Lekkere verse sla dus, als we de auto parkeerden, namen we meteen wat verse blaadjes mee.
Bedankt buurman! Als toetje dan vanille-ijs met verse aalbessen, en de dag is compleet.

vrijdag 6 september 2013

Ontspannen...



Wat kan het leven mooi zijn!
Voorlopig drukdoende aan het huis, zijn we toch aan het investeren voor de toekomst.
Mooie plekjes, zwemplaatsen, terrassen, gewoon van alles wat leuk is.
Nu kunnen we er niet iedere keer de tijd ervoor nemen, maar als we daar dan eenmaal wonen....
Zoals deze bijvoorbeeld. Lac de Setton, een paradijselijke plek waar overal strandjes zijn om te zwemmen, plekken om te surfen, vissen, varen en niet te vergeten de hemelse terrassen.
Na gedane arbeid met natte kleren van het zweet het water in, heerlijk afkoelen, eruit en wat drinken op het terras.
Het leven kan zwaar zijn....

donderdag 5 september 2013

Toeval of toch niet?

Voordat wij het huis in de morvan kochten bezat ik een huis in Tsjechië.
Tegen het Reuzengebergte aan, waar goed geskied kon worden, Marsov u upice om precies te zijn.
Daar waar het allemaal gebeurde, het skiën  de lessen de gondel en zelfs een radiozender, heette Cerna hora.
Cerna hora betekent de zwarte berg in het Tsjechisch.
Nadat het huis verkocht was, hebben wij dus een huis in de Morvan gekocht.
Wij hadden het al een jaar toen wij hoorden dat de Morvan vanuit het Keltisch betekent:
Zwarte berg.
Een heel gek gevoel kreeg ik even over mij, en beetje kippenvel ook.
Dit kon bijna niet toevallig zijn...

maandag 2 september 2013

Hulp..


Bezoek kregen we ook. Dirk en Nick, broer en neefje van Josien kwamen, net als vorig jaar, een weekje helpen. Samen een hoge scheidingswand in de schuur zetten en het oude gaas weghalen dat bovenop de stenen tuinmuurtjes staat. Iets waarvan wij nog steeds niet weten waarvoor dit dient, maar iedereen heeft het.
Wij dus niet meer. Fout eigenlijk om Franse tradities te doorbreken, maar wij vonden het gewoon niet mooi.
De ijzeren paaltjes waaraan het gaas vastgemaakt was, werden keurig in de verf gezet, net als het hekje. Alvast voor de komst van de nieuwe toegangspoort, dan heeft al het ijzeren hekwerk alvast dezelfde kleur.
Dan na zo een werkdag even heerlijk relaxen bij het kampvuur met een prikker met vlees, heerlijk frans stokbrood en een glas wijn.
Bedankt Dirk en Nick, hopelijk tot volgend jaar?