Gewoon in het winkeltje in Moux-en-Morvan (Moux, spreek uit 'moe'), 5km verderop, zag ik op een apart schapje Miel de Morvan staan. Ik eet nooit miel, maar bij Rein en Heleen (Bois des Dames - Belval) moest ik het toch echt een keer proberen van Heleen. Zalig! Miel van de plaatselijke imker.
 |
| Als je goed kijkt zie je dat de pot al bijna leeg is |
meegenomen. De eerste dag hadden we net het heerlijke verse broodje op, toen er flink getoeterd werd; de bakker! Het was zondag! We hebben geen tijd gehad, of eigenlijk zijn we het ook een beetje vergeten, om het aan de burgemeester, of aan mevrouw Brochot te vragen wanneer de bakker langskomt. Want, vers stokbrood en dan het echte franse stokbrood, tja daar kan geen broodbakmachine tegenop!
Ménessaire zelf heeft als voorziening 'slechts' het oudste café van de Morvan. Maar dat is tevens ook een hele belangrijke voorziening! Over dat café zullen we nog wel eens schrijven, want dat is ook een verhaal apart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten