Alles leek goed te verlopen, de vloerdallen waren besteld en werden afgeleverd ruim voordat wij weer naar Nederland teruggingen. Tijd genoeg om ze te leggen dus. 
Keurig op de afgesproken dag zagen wij in de verte een enorme vrachtwagen aankomen. Daar er in het dorp nooit vrachtwagens rijden,  moest deze wel voor ons zijn. Voor de zekerheid reed ik het dorp maar even in om de chauffeur op te vangen. Hij stond al bij de kerk. Ik nodigde hem uit om een rondje met mij mee te rijden, zodat hij kon zien waar hij moest zijn. Geen denken aan dat hij bij ons voor de deur kon komen. Het pad is smal en loopt steil naar beneden. Vier pallets van ieder 1000kg stonden een beetje treurig in die enorme vrachtwagen. Wat de chauffeur mee had was een pompwagentje. Niet te doen dus. Een oplossing zou een tractor met lepels zijn. Naar de buurman die niet thuis was, de burgemeestersvrouw die mij naar het dorpscafé verwees. De 84 jarige eigenaar wist het met een boer te regelen. Na een goed uur stonden de pallets voor de deur.