Volgens flyers en bekendmakingen langs de weg was het feest in Anost. Een dorp zo'n 17km bij ons vandaan. Op zich vind ik Anost niet zo een frisse naam, maar ja dat kan aan mij liggen. Het viel allemaal wel mee. Het was een alleraardigst dorpje, dat echt moeite had gedaan om er een leuke feestdag van te maken. Dit lukte slecht. De rommelmarkt werd slecht bezocht. Op de kermis waren alleen exploitanten te zien, zij verveelden zich een ongeluk. Een bejaarde exploitant van een tent waarin kinderen een eendje uit het water moesten vangen, betrapten wij erop dat hij zelf probeerde een plastic prul uit het water te vissen. Er werd ook royaal uitgepakt met echt een grote dorps-bbq. Helaas, het begon te regenen. Wij hebben dit met z'n 2en allemaal vanonder een afdak op het terras van een (franse) pizzeria (1e rang) bekeken, onder het genot van een glas wijn. Na het 3e wijntje kwam de trek. Ik ben geen pizza liefhebber. Ik heb altijd maar het idee dat het ronde stuk bordkarton, dat pizzabodem heet, eetbaar gemaakt moet worden door datgene wat ze er bovenop leggen. Ik dacht, na het zien van de menukaart, doe eens gek en neem een pizza die het minst droevig beschreven wordt. Pizza, viande, fromage etc dat waren de termen waarmee mijn pizza aangeprijsd werd. Doorslaggevend voor mijn bestelling was: pommes de terre. Ik dacht dat ik er frietjes bij kreeg. Helaas dus! De kartonbodem was gevuld met restantjes broodbeleg, wat kaas en.... stukken halfgare aardappel!
Maar de wijn was goed en vooral lekker. Dat maakt de pijn van het uitlachen zachter....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten