Via een Nederlandse zzp-er die in de Morvan woont, kregen wij het telefoonnummer van Frits. Frits was tegelzetter en had jarenlang een eigen bedrijf in Nederland gehad. Hij werd , volgens eigen zeggen, ook wel Lou-Lou genoemd. Dat was zijn artiesten naam. Hij schilderde werken na op verzoek van klanten. Frits was helemaal klaar met Nederland en de belastingdienst, en toog naar Frankrijk. Hij moest wel door iemand gebracht worden, want de franse politie had zijn rijbewijs voor een poosje ingenomen.(???) Frits was groot liefhebber van Herman Brood, zijn straal eigenwijze hondje heette dan ook Herman. Herman was constant bezig met terroriseren. Hij was nog niet koud binnen of poepte in de kamer. Als je gereedschap neerlegde was Herman er direct mee vandoor. Schoonmaakartikelen konden we meestal buiten stuk gebeten weer terugvinden. Een mooi moment was, toen wij buiten zaten en Herman binnen de kast ingedoken was waar de honden kauwstaafjes lagen. Hij kreeg de verpakking niet open en kwam toen met het zakje bij ons om het voor hem te openen. Al met al was het met Frits en Herman lachen......